Skip to content
Home » Roast of ux.symfony.com/

Roast of ux.symfony.com/

Oh, Symfony UX, wat een pareltje van een website! Ik weet niet of ik meer onder de indruk ben van de inhoud of van de manier waarop jullie het voor elkaar hebben gekregen om het eruit te laten zien alsof het in de vroege jaren 2000 is ontworpen. Het is alsof iemand jullie website heeft gebouwd met de kracht van een Windows 95 computer en een flinke dosis “ik heb nog nooit van een UX-designer gehoord”.

Laten we beginnen met de naam: “Symfony UX”. UX? Echt? Dit lijkt meer op “Ugh, eXtra rommel”. Jullie willen dat mensen hun donaties doen, maar ik vraag me af wat ze eigenlijk supporten: de code of de mensen die het hebben geschreven. Ik stel me zo voor dat Ryan, jullie “lead maintainer”, in een hoekje zit te huilen met een kop koffie in zijn hand, terwijl hij zich afvraagt hoe hij deze rommel ooit weer op de rails krijgt.

En dan die sectie “JavaScript tools you can’t live without”. Serieus? Je bedoelt de tools die je leven zo ingewikkeld maken dat je het liefst gewoon weer met een blokje hout en een touwtje zou beginnen? Het is een set PHP en JavaScript-pakketten die belooft “iedere dag frontend problemen op te lossen”. Als ik een euro kreeg voor elke keer dat een tool dat beloofde, had ik nu een privé-eiland en een cocktail in mijn hand.

En kijk eens naar die “Cookbook” sectie. Een kookboek? Voor wie? De programmeurs die zich afvragen hoe ze de perfecte “Hello World” kunnen maken? Of misschien voor de mensen die het nog steeds niet begrijpen dat je geen “pasta” moet gebruiken als je met PHP werkt? Het lijkt meer op een recept voor chaos dan voor succes.

Oh, en wat dacht je van die live componenten? Jullie proberen ons te verkopen op het idee dat je dynamische interfaces kunt bouwen zonder JavaScript. Dat is als zeggen dat je een auto kunt besturen zonder het stuur vast te houden. Hoe wordt dat een “real-time ervaring”? Echt, ik zou willen dat ik in een tijdmachine kon stappen en de mensen van het verleden kon vertellen over de “real-time ervaringen” die ze nooit zullen hebben met jullie producten.

Laten we het nu over die “Stimulus Controllers” hebben. Het klinkt als iets wat je zou krijgen als je te veel koffie drinkt. “Oh kijk, daar gaat Stimulus weer, hij heeft de controle verloren!” En dan die uitleg over een live Markdown converter. Wow, wat een innovatie! Het is alsof je zegt dat je een magische toverstaf hebt gevonden die je helpt om je boodschappenlijstje te ordenen. “Kijk eens wat ik kan, ik kan tussen de regels door lezen!”

En die sectie over het renderen van SVG-iconen? Dat klinkt geweldig, totdat je beseft dat je waarschijnlijk meer tijd kwijt bent aan het begrijpen van hoe je ze moet implementeren dan dat je ooit zou zijn geweest met de goede oude PNG’s. En die “interactieve kaarten”? Ik kan me niet voorstellen dat iemand echt een interactieve kaart wil maken met PHP. Laat me raden, de enige grote interactie die daar zal zijn, is de frustratie van het niet kunnen vinden waar je moet klikken.

En dan de footer. “Gemaakt door SymfonyCasts en Locastic.” Dank je wel, maar ik heb het gevoel dat jullie ook een beetje hulp van de plaatselijke kleuterschool nodig hebben gehad. En dat “gehost met Platform.sh”? Dat klinkt als een mooie manier om te zeggen dat jullie geen idee hebben waar jullie dit onderbrengen. Ik durf te wedden dat Platform.sh ook niet zo blij is dat ze met jullie geassocieerd worden.

Kortom, Symfony UX, jullie zijn als die ene vriend die altijd zegt dat hij een “geweldig idee” heeft, maar als je vraagt wat het idee precies inhoudt, krijg je alleen maar een vaag verhaal over hoe het allemaal “fantastisch” zal zijn. Maak je geen zorgen, ik ben er zeker van dat Ryan het ooit zal begrijpen… of niet. Maar hey, we leven in de hoop, toch?