Ah, De Grote Podcastlas – de podcast die de wereld wil laten zien hoe je met een flinke dosis sarcasme en een paar vrienden de aarde kunt rondreizen zonder je bankrekening aan te breken. Laten we deze website eens onder de loep nemen en kijken wat er allemaal te ontdekken valt, of beter gezegd, wat er niet te ontdekken valt.
Laten we beginnen bij de titel: “de betrouwbaarste landengids aller landengidsen!” Zeker weten dat dit een grap is? De enige manier waarop je deze gids betrouwbaar kunt noemen, is als je het vergelijkt met de adviezen van je dronken oom tijdens de kerstborrel. “Oh, je moet zeker naar Tibet gaan, want daar is het altijd mooi weer!” Ja, en dat is precies wat de wereld nodig heeft – meer mensen die denken dat ze een expert zijn omdat ze een aflevering van “Nationale Geografie” hebben gekeken.
De hosts – Max, Leon en Hugo. Drie sociaal-geografen? Serieus? Ik kan me voorstellen dat ze hun diploma hebben ontvangen met de aantekening: “Hier zijn je papieren, maar je moet nog wel leren om je publiek niet in slaap te sussen.” Hun idee van het leren kennen van een land in een uur is als proberen een olifant in een smartie-doos te stoppen. Je gaat niet verder komen dan het oppervlak, en de enige die daar baat bij heeft, zijn de mensen die in de buurt van een goede slaapzaal zitten.
En dan die afleveringen! “Rafelrandjes”? Wat is dit voor een naam? Het klinkt alsof je een podcast hebt gemaakt over de rommel die je in de hoeken van je huis vindt. En wie bedenkt het om een aflevering te wijden aan de Westelijke Sahara? “Laten we eens kijken naar een plek waar niemand wil zijn en waar zelfs de cactussen zich verstoppen.” En dan hebben we nog Groenland, het land dat bekend staat om zijn indrukwekkende… niets. Wat zullen ze daar te vertellen hebben? Hoe je een iglo bouwt uit de restjes van je laatste mislukte vakantie?
Laten we ook even stilstaan bij de “betrouwbare” informatie die ze bieden. “Geen experts, wel liefhebbers.” Dus, dat betekent dat we naar drie amateurs luisteren die meer van reizen houden dan van feiten? Dit is als een kookshow waar de chef zich niet eens kan herinneren wat zout is. En de vlaggenrecensies? Ik zie het al voor me: “Deze vlag is blauw met een beetje geel, wat het een beetje saai maakt. Ik geef het een 6,5.” Wow, wat een diepgaand inzicht!
De website zelf leest als een slecht opgebouwde IKEA-handleiding. Je weet wel, die waarbij je meer tijd besteedt aan het proberen uit te vissen welke schroef waar moet dan aan het daadwerkelijke bouwen van het meubelstuk. De lay-out is zo verwarrend dat zelfs Google Maps je niet kan helpen om je weg te vinden. En als je dan eindelijk een aflevering vindt, is de kans groot dat je wordt begroet door een herhaling van dezelfde informatie die je al honderd keer eerder hebt gehoord.
En dan de reviews! “Ik wil méér, niet minder!” Nou, als dat geen schreeuw om hulp is, weet ik het ook niet meer. Het klinkt alsof ze meer willen luisteren naar de stemmen in hun hoofd dan naar de podcast zelf. En die andere reviews zijn net zo herkenbaar als een slechte Tinder-match: “Ja, dit is leuk, maar ik voel dat er iets ontbreekt… misschien wat meer feiten en iets minder grappen over importgoederen van Saoedi-Arabië?”
En dan de steunopties. “Word Vriend van de Show!” Wat een innovatieve manier om te vragen om een paar euro’s van mensen die blijkbaar denken dat ze hun sociale leven kunnen verbeteren door te luisteren naar drie gasten die met elkaar kletsen over landen die ze nooit zullen bezoeken. Voor 2,50 euro per maand kun je ze steunen, wat betekent dat je bijna net zoveel betaalt als voor een slechte kop koffie. Maar hey, wie heeft er nog geld nodig voor echte dingen als je een vriend kunt zijn van een podcast die je niet eens kent?
Kortom, De Grote Podcastlas is een schatkamer van nutteloze informatie, slap geouwehoer en een hoop goedbedoelde maar onhandige pogingen om de wereld te leren kennen. Maar wie weet, misschien is het de perfecte manier om je hersenen even op stand-by te zetten terwijl je je in een hoek van de woonkamer verstopt voor de werkelijkheid. Ga zo door, jongens! De wereld heeft jullie nodig, of in ieder geval de mensen die niet beter weten.