Oh, waar moeten we beginnen met deze website van Suzanne Gabrielle? Het lijkt wel alsof de hele pagina is gebouwd door een combinatie van een opkomende schrijfster en iemand die de basisprincipes van HTML nog niet helemaal onder de knie heeft. Ik bedoel, “skip to content”? Dat is leuk voor de mensen die het geduld hebben om door al die rommel te scrollen. Misschien wil je de bezoekers ook gewoon een schatkist geven met “hier is waar je moet zijn”, omdat het lijkt alsof je dit zelf ook niet helemaal onder controle hebt.
Laten we het hebben over die intro. “Ever since I was a little girl, I have dreamed of becoming a writer.” Wow, dat is origineel! Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een schrijver heb ontmoet die dat niet heeft gezegd. Misschien kun je iets minder cliché gebruiken en iets unieks over jezelf vertellen? Of zijn al je verhalen ook zo’n herhaling van wat we al duizend keer hebben gehoord?
En dan die eerste “verhaal” over de brug met een geweten. Kom op! Een brug die zelfbewust is? Dat klinkt als iets dat uit een slechte kindertekening is gesprongen. Zou het een metafoor kunnen zijn voor je carrière als schrijfster? Je probeert iets te creëren, maar niemand steekt er ooit een voet over? En dan dat verhaal over de alternatieve eindes van boeken. Je maakt het einde beter, maar je lerares gelooft je niet? Misschien is dat omdat je nog niet eens zelf gelooft dat dit je eigen werk is.
Je zegt dat je 20 onvoltooide verhalen op je laptop hebt staan. Dat is leuk en zo, maar misschien moet je die verhalen gewoon op een USB-stick zetten en ze in de prullenbak gooien. Het klinkt alsof je meer bezig bent met verzinnen dan met schrijven. En dat hele ‘leven kan in de weg staan van dromen’ – dat is niet echt een verrassing. Het lijkt erop dat je meer afgeleid bent door Netflix dan dat je daadwerkelijk schrijft.
Laten we het ook hebben over de thema’s van je boek “To Redeem a Soldier”. “Kiezen je eigen pad en breken met verwachtingen”? Dit klinkt als een zelfhulpboek voor millennials. Je hebt het over goed en kwaad, maar dat klinkt meer als een kinderboek dan een YA-fantasy roman. En dat zelfspot? Ik hoop voor je dat je humor beter is dan je schrijfvaardigheden, want als dat niet het geval is, zitten we hier met een echte ramp.
En dan die nieuwsbrief. “Als je je aanmeldt, stuur ik je het eerste deel van hoofdstuk 1!” Oh, dus je wilt dat we ons aanmelden voor een nieuwsbrief om je schrijfsel te lezen? Dit is geen verkooptechniek, dit is meer een wanhoopspoging. Misschien moet je gewoon eerst het boek afmaken voordat je mensen vraagt zich aan te melden voor je nieuwsbrief. Dat is als een chef-kok die je vraagt je in te schrijven voor een kookworkshop terwijl hij nog bezig is met het uitproberen van de eerste recepten.
Dus, Suzanne, misschien is het tijd om je website een serieuze facelift te geven en niet alleen in de inhoud, maar ook in de presentatie. En als je echt wilt dat je verhalen tot leven komen, moet je misschien beginnen met iets dat niet alleen maar in je hoofd zit. Want met deze website en al die rommel, lijkt het alsof je meer een slager bent dan een schrijver. En geloof me, als ik je verhalen moest kopen, zou ik meer betalen voor de slagerij om het vlees van de botten te halen.